دوره 4، شماره 2 - ( 4-1401 )
جلد 4 شماره 2 صفحات 127-111 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
The Validity of Electronic Documents in Family Lawsuits. مطالعات فقه و حقوق رسانه 2022; 4 (2) :111-127
URL: http://journal.refah.ac.ir/article-1-97-fa.html
URL: http://journal.refah.ac.ir/article-1-97-fa.html
امیدی مهدی، صفایی شهراسب زهرا. اعتبار اسناد الکترونیک در دعاوی خانواده. دوفصلنامه مطالعات فقه و حقوق رسانه. 1401; 4 (2) :111-127
1- عضو هیئت علمی گروه حقوق، دانشگاه پیام نور تهران
چکیده: (395 مشاهده)
سند یکی از مهم‌ترین و رایج‌ترین دلیل ادعاهای طرفین دعوا در دعاوی کیفری و حقوقی محسوب می‌شود. در قانون مدنی در مبحث دلایل اثبات دعوا در ماده 1258 آن، اسناد کتبی را به‌عنوان یکی از ادله اثبات دعوا برشمرده است، همچنین در ماده 1284 این قانون، سند را محصور به «نوشته» کرده است. در قانون مدنی، قانون آیین دادرسی مدنی و مقررات ثبتی به تفصیل« سند و احکام مربوط به آن» مورد بحث قرار گرفته است، اما امروزه بحث‌های مربوط به اسناد الکترونیکی، ارزش و توان اثباتی آنها اهمیت قابل‌توجهی در روابط روزمره امروزی به‌ویژه در حوزه حقوق خانواده ایفا می‌کند. قانونگذار در قانون تجارت الکترونیکی داده‌پیام‌ها و امضای الکترونیکی را با نوشته و امضای سنتی (به‌عنوان مثال امضای ذیل قراردادها) برابر می‌داند و آنها را دارای ارزش اثباتی می‌داند و در سایر دعاوی نیز به استناد همین قانون اعتبار بسیاری از اسناد الکترونیک ثابت یا رد شده است. در مقاله حاضر قصد داریم اعتبار هریک از اسناد الکترونیکی که در دعاوی خانواده ارائه می‌شوند را با توجه به قوانینی که در این زمینه در ایران وجود دارد، مورد بررسی و واکاوی قرار دهیم.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
