دوره 1، شماره 1 - ( 4-1398 )
جلد 1 شماره 1 صفحات 74-51 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Validity of Electronic Documents as Evidence to Prove in Couples’ Claims. مطالعات فقه و حقوق رسانه 2019; 1 (1) :51-74
URL: http://journal.refah.ac.ir/article-1-23-fa.html
URL: http://journal.refah.ac.ir/article-1-23-fa.html
رحیمی زهرا، طاهری‌پور زهرا. اعتبار اسناد الکترونیک به عنوان ادله دعوا در دعاوی زوجین. دوفصلنامه مطالعات فقه و حقوق رسانه. 1398; 1 (1) :51-74
1-
2- دانشکده رفاه
2- دانشکده رفاه
چکیده: (496 مشاهده)
قانون مدنی در مبحث دلایل اثبات دعوا در ماده 1258، اسناد کتبی را به‌عنوان یکی از ادله اثبات دعوا برشمرده و همچنین در ماده 1284 این قانون، سند را محصور به «نوشته» کرده است. ازسویی‌دیگر استفاده مداوم از این نوع ابزارها سبب شده است تا قانون‌گذار با وضع قانون تجارت الکترونیک ایران گام مهمی بر ایجاد مراودات و ارتباطات از طریق این دسته از ابزارها بردارد. لکن در بسیاری از موارد سکوت کرده است. یکی از خلأ‌های موجود، سکوت در حوزه خانواده است. در مطالعات پیشین به استفاده از ابزارهای مدرن در دعاوی کیفری و مدنی پرداخته شده است. محور اصلی این پژوهش به وضعیت استفاده از ابزارهای مدرن با نگاهی حقوقی به‌عنوان ادله اثبات در دعاوی زوجین می‌باشد، که به‌واسطه آن اعتبار و وجاهت قانونی ابزارهای مدرن در مقابل اسناد سنتی در دادگاه‌های حقوقی را به اثبات رساندیم و به‌تبیین قابلیت استناد زوجین به این ابزارها (پیامک، پست الکترونیک، فیلم، صدای ضبط شده، نماگرفت و...) پرداختیم و دریافتیم که اسناد الکترونیک می‌توانند به‌مراتب عملکردی بهتر و کارآمدتری نسبت به اسناد سنتی داشته باشند. همچنین مواردی از آراء قضائی را ذکر نمودیم که قضات حوزه خانواده در دعاوی زوجین به این ابزارها به‌عنوان سند معتبر و دلیلی محکم استناد کرده‌اند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
