1- کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر، آزادشهر، ایران
2- استادیار گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران
چکیده: (52 مشاهده)
با گسترش فناوریهای نوین، قراردادهای هوشمند به عنوان نوع جدیدی از قراردادهای حقوقی در میان مردم رواج یافته است و به تبع استفاده از آنها ممکن است سبب ایجاد اختلافاتی میان متعاقدین آن گردد. در هنگام بروز اختلافات ناشی از قراردادهای هوشمند میان طرفین آن و رجوع آنها به محاکم دادگستری جهت دادخواهی، یکی از مهمترین ادله اثبات دعوی، خود قرارداد منشا اختلاف میباشد و اشخاص برای آن که بتوانند به این قراردادها استناد کنند باید از ماهیت آنها به عنوان دلیل مطلع باشند. مطالعات کتابخانهای، بررسی قوانین و مقررات ایران و تحلیل ویژگیها و سازوکار قراردادهای هوشمند، نشان میدهد این قراردادها به عنوان دلیل الکترونیکی، با داشتن اوصافی مانند نوشته بودن، قابلیت استناد و دارای امضا بودن ماهیتا سند الکترونیکی هستند و چون شرایط استناد به ادله الکترونیکی، مانند اصالت، قابلیت دسترسی و قابلیت انتساب موجود است امکان استناد به آنها در محاکم وجود دارد و بر اساس ارزش اثباتی، هرچند به صورت بالقوه به مفهوم دلیل الکتریکی مطمئن نزدیکتر هستند اما حسب مورد میتوانند دلیل الکترونیکی عادی، قابل انکار و تردید باشند یا میتوانند دلیل الکترونیکی مطمئنی باشند که صرفا ادعای جعل نسبت به آن ممکن است.
شمارهی مقاله: 7
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1403/5/17 | پذیرش: 1403/7/21 | انتشار: 1404/3/5