دوره 4، شماره 1 - ( 4-1401 )                   جلد 4 شماره 1 صفحات 94-79 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

The Role of Cancellation of the feature in Establishing Parental Legal Responsibility for Harms Resulting from Virtual Spaces. Jurisprudence and legal studies of media 2022; 4 (1) :79-94
URL: http://journal.refah.ac.ir/article-1-83-fa.html
کارساز سها، پورعبدالله کبری. کارکرد الغاء خصوصیت در اثبات مسئولیت حقوقی والدین ناشی از آسیب‌های فضای مجازی. دوفصلنامه مطالعات فقه و حقوق رسانه. 1401; 4 (1) :79-94

URL: http://journal.refah.ac.ir/article-1-83-fa.html


1-
2- دانشگاه امام صادق علیه‌السلام، تهران
چکیده:   (106 مشاهده)
تکالیف تربیتی والدین منجر به مسئولیت‌های حقوقی ایشان شده و مطابق ماده ۷ قانون مسئولیت مدنی مصوب ۱۳۳۹ هرگاه والدین در نگهداری و مواظبت از کودک دچار تقصیر شوند مسئول اعمال زیانبار کودک بوده و این مسئولیت بنا بر اطلاق این ماده شامل فعل و ترک فعل ایشان نیز می‌شود. از نظر حقوقی، تربیت ناقص کودک، تقصیر تلقی شده و مسئولیت والدین را به دنبال دارد. وفق ماده ۲۹۵ قانون مجازات اسلامی هرگاه کسی فعلی که انجام آن را برعهده گرفته یا وظیفه خاصی را که قانون بر عهده او گذاشته است، ترک کند و به سبب آن، جنایتی واقع شود، چنانچه توانایی انجام آن فعل را داشته باشد، جنایت حاصل به او مستند می‌شود و حسب مورد عمدی، شبه عمدی، یا خطای محض است. از سوی دیگر با الغا خصوصیت از فضای حقیقی می‌توان گفت همه احکامی که بر فضای حقیقی اعم از تقصیر والدین و ترک فعل ایشان صدق می‌کند بر فضای مجازی نیز صادق است. در رابطه با ضمانت اجرای این قوانین، به جز سلب صلاحیت حضانت از حاضن در فرض متارکه حکمی وجود ندارد و برای قصور والد با وجود مسئولیت ولایت و وظایف حضانتی مادر، چه در دوام زندگی و چه در فراق تدبیر قانونی انجام نشده است و ترک فعل از نوع رها کردن فرزند در فضای مجازی مورد توجه قوانین نبوده است. این مقاله با اتکا بر فقه امامیه و نظام حقوقی ایران در تحقیقی به روش توصیفی تحلیلی و مطالعه کتابخانه ای در پی اثبات مسوولیت حقوقی والدین در خصوص آسیب‌هایی است که فضای مجازی بر تربیت کودک خواهد داشت و ضرورت آموزش عمومی را ثابت می‌نماید.
متن کامل [PDF 620 kb]   (42 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1401/2/2 | پذیرش: 1401/3/15 | انتشار: 1401/4/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به دوفصلنامه مطالعات فقه و حقوق رسانه می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2023 CC BY-NC 4.0 | Jurisprudence and legal studies of media

Designed & Developed by : Yektaweb