دانشگاه امام صادق
چکیده: (333 مشاهده)
سالمسازی فضای مجازی و اینترنت، با توجه به ضریب نفوذ آن در زندگی فردی و اجتماعی آحاد جامعه، در اولویت تنظیممقررات حاکمیتها است. تنظیم مقرراتی که در سطوح مختلف تصمیمسازی از سیاستها تا آئیننامهها و با تدابیر مختلف در حوزههای تأسیس رسانه، جرمانگاری و مجازات، نظارت و کنترل و .... به دنبال تحقق فضای مجازیای سالمتر و مناسبتر است. یکی از ابزار کنترلی حاکمیتها که جنبه پیشگیری وضعی دارد، فیلترینگ فضای مجازی است. در کشور ما نیز، فیلترینگ با آنکه یکی از متصلبترین تصمیمهای حاکمیتی است، اما در عین حال پرچالشترین تصمیم نیز به حساب میآید. شاید فیلترینگ پیامرسان اجتماعی تلگرام، یک نمونه مناسب برای آن باشد. مسئله این مقاله آنست که تنظیم مقررات فیلترینگ فضای مجازی در ایران چه سیر تحولی را طی نموده است و در این مسیر از چه نقاط قوتی برخوردار و از چه نقاط ضعفی رنج برده است؟
یافتههای این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی نشان میدهد که پالایش فضای مجازی، در عین حال که پای ثابت تنظیم مقررات فضای مجازی بوده است، اما با فراز و نشیبهایی همراه بوده است. از جمله اتفاقات مهم پالایش میتوان به مواردی همچون: تصریح 7 سند حقوقی به پالایش، ورود اینترنت همراه با پالایش به ایران، مغفول مانند اجرای پالایش چندسطحی و خانگی از سال 1379، طراحی رگولاتور فراقوه ای در سال 1388، بومیگرایی در سامانه پالایش در سال 1384 اشاره کرد. تلاش شده که این پدیدهها و پدیدههای دیگر مورد تحلیل حقوقی قرار گیرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1402/7/17 | پذیرش: 1402/12/15 | انتشار: 1402/7/5