1- استادیار گروه حقوق، دانشکده رفاه، تهران، ایران.
2- دانشجوی دکتری مطالعات زنان، دانشگاه جامع انقلاب اسلامی، تهران، ایران.
چکیده: (1222 مشاهده)
خانواده اولین اجتماعی است که بشر در آن پای نهاده و علیرغم مفهوم ساده آن دارای روابط پیچیدهای است که حفاظت از آن منجر به رشد احساسات فردی اعضاء و درنهایت موجب پیشرفت جامعه خواهد شد. به همین دلیل حفظ بنیان خانواده و تحکیم روابط اعضای آن پیوسته باید مورد توجه بخشهای مختلف حکومت قرار گیرد. امروزه پیشرفت فناوری، ایجاد و توسعه فضای مجازی علیرغم آثار مثبت، زمینههایی برای نقض حقوق افراد حتی در محیط خانواده ایجاد کرده است؛ برایمثال انتشار سخنان نفرتآمیز راجع به جنسیت زنان و نقشهای ایشان در خانواده در فضای مجازی منجر به احساس ناکامی و انزجار در بانوان شده است. بدینترتیب دیدگاه افراد، نسبت به ارزش نقشهایی همچون همسری و مادری تنزل یافته و موجب فروپاشی خانواده و درنهایت منجر به ازهمگسیختگی جامعه خواهد شد. ازاینرو لازم است ابعاد حقوقی نفرتپراکنی در فضای مجازی علیه نقش و جایگاه زنان مورد مطالعه قرار گیرد تا الزامات حقوقی و بایستههای قانونگذاری مطرح شده و از ظرفیت موجود نظام حقوقی بیشترین استفاده برای حمایت از این قشر آسیبپذیر صورت پذیرد. در این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی، موضوع نفرتپراکنی علیه نقشهای خانوادگی زنان، مطالعه و تلاش شده است وضعیت نظام حقوقی ایران در مواجهه با این آسیب تبیین گردد. به نظر میرسد بهکارگیری تدابیر حقوقی در راستای ممنوعیت نفرتپراکنی ازجمله تنظیمگری، فیلترینگ و وضع قوانین پیشگیرانه و همچنین جرمانگاری رفتارهای نفرتآمیز و درنهایت استفاده از ظرفیت مسئولیت مدنی روشهای مناسبی باشند.
شمارهی مقاله: 10
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1403/10/4 | پذیرش: 1404/2/9 | انتشار: 1404/3/5